Komu należy się w Danii wynagrodzenie za dzień świąteczny? Wyjaśniamy zawiłości duńskich przepisów.
Duńskie zasady związane z zatrudnieniem i wynagrodzeniem różnią się od polskich. Na przykład czas pracy jest regulowany przez umowy zbiorowe. Dla większości pracowników norma czasu pracy wynosi 37 godzin tygodniowo. Układy zbiorowe dopuszczają też dłuższy czas pracy, nawet do 50 godzin tygodniowo. Podejmując zatrudnienie warto się zorientować, jaka umowa zbiorowa nas obejmuje.
Dni świąteczne to w ujęciu duńskiego prawa pracy takie dni wolne od pracy, które zwykle przypadają w zwykły dzień tygodnia. Należą do nich: 1. stycznia, Wielki Czwartek, Wielki Piątek, Poniedziałek Wielkanocny, Wielki Dzień Modlitwy ( przypada zawsze w czwarty piątek po Wielkanocy), Wniebowstąpienie Pańskie, Zielone Świątki, 25. i 26. grudnia.
Kto ma prawo do dodatku za dni świąteczne?
Ponieważ to układy zbiorowe regulują czas pracy oraz wynagrodzenie, ustalenia na konkretnych umowach osób zatrudnionych w odmiennych zawodach mogą się od siebie znacząco różnić. Przedstawiciele niektórych zawodów pracują również w dni świąteczne i mają z tego tytułu prawo do co najmniej podstawowego wynagrodzenia. Niektórzy, na mocy kontraktu sporządzonego z zachowaniem zasad umowy zbiorowej, mają też prawo do dodatku za pracę w dni świąteczne. Wysokość i warunki otrzymania dodatku są zapisane w: kontrakcie o pracę, umowie zbiorowej obowiązującej danego pracodawcę i ewentualnie w personalehåndbog.
Wynagrodzenie za dzień wolny
To, czy pracownikowi należy się wynagrodzenie za dzień świąteczny, zależy od kilku czynników. Po pierwsze, określa to umowa zbiorowa oraz umowa o pracę. Po drugie, pod uwagę trzeba też brać sposób naliczania wynagrodzenia. Osoby otrzymujące stałą pensję mają prawo do otrzymania normalnej stawki tygodniowej lub miesięcznej bez względu na to, czy w tym okresie przypadały dni świąteczne, czy nie.
Inaczej sprawa się ma z pracownikami wynagradzanymi za przepracowane godziny. Takie osoby powinny regularnie opłacać składki „søgnehelligdagsopsparing”, czyli na SH-konto lub Fritvalgs Lønkonto. W praktyce 4% zarobków jest wpłacanych na SH-konto, jednak stawki procentowe nie są dla wszystkich takie same. Z tych funduszy pracownik otrzymuje zapłatę za te dni świąteczne, w których firma jest zamknięta. Ponieważ jednak taki system samooszczędzania jest dobrowolny, to pracownik podejmuje decyzję, czy chce z niego korzystać (często określa to już umowa zbiorowa).
Pracownicy, jakich nie obejmują umowy zbiorowe, są w nieco gorszej sytuacji. Osoby zatrudnione na stałych umowach wciąż mają prawo do otrzymania zapłaty za dzień świąteczny, ale już pracownicy zarabiający stawki godzinowe mogą nie otrzymać wynagrodzenia. Warto tę kwestię omówić z pracodawcą już na etapie rekrutacji, aby mieć w tej kwestii jasność.