Duńskie przepisy zabraniają dyskryminacji na rynku pracy, tak samo w procesie zatrudnienia, jak i co do warunków płacowych. Na pracodawcę można złożyć skargę, jeśli nie stosuje się do przepisów prawa.
Duńskie prawo zabrania dyskryminacji na rynku pracy. Przepisy zakazujące dyskryminacji chronią pracowników przed dyskryminacją ze względu na rasę, kolor skóry, wyznanie lub wiarę, orientację seksualną, poglądy polityczne, wiek, niepełnosprawność oraz pochodzenie narodowe, społeczne lub etniczne. Pracownik jest chroniony przed dyskryminacją na wszystkich etapach zatrudnienia, w tym podczas rekrutacji, okresu zatrudnienia i zwalnianiu.
Skarga do Ligebehandlingsnævnet
Każdy, kto uważa, że jest dyskryminowany, może wnieść skargę do, Komisji ds. Równego Traktowania (Ligebehandlingsnævnet). Złożenie skargi jest bezpłatne. Jeśli roszczenie zostanie uwzględnione, osoba taka ma prawo do otrzymania odszkodowania. Z Radą ds. równego traktowania można się skontaktować, pisząc do Ankestyrelsen, czyli Krajowej Rady ds. Apelacji Społecznych na adres ast@ast.dk.
Krajowa Rady ds. Apelacji Społecznych proceduje rocznie około 50 000 różnych spraw. Dotyczą one nie tylko środowiska pracy, ale wielu dziedzin życia. Tylko co do części z nich określono ustawowy limit czasu procedowania. Rada proceduje sprawy zaczynając od najstarszych.
Komisja ds. Równego Traktowaniazajmuje się rozpatrywaniem skarg dotyczących dyskryminacji na każdym tle, w tym ze względu na między innymi: wiek, niepełnosprawność, płeć, narodowość itp. W roku 2022 Komisja rozparzyła 629 spraw, z czego 94 dotyczyły dyskryminacji ze względu na narodowość lub rasę. Średni czas procedowania jednej sprawy wynosił 9 miesięcy.
Zakaz dyskryminacji płacowej
Firmy prowadzące działalność na terytorium Danii muszą przestrzegać duńskich przepisów dotyczących równego traktowania i równego wynagrodzenia. Ustawa o równym traktowaniu gwarantuje mężczyznom i kobietom jednakowe traktowanie w pracy. Oznacza to na przykład, że pracodawca nie może faworyzować jednej z płci, gdy zwolni się etat. Ponadto pracodawca nie może dyskryminować pracownic z powodu ciąży, porodu lub urlopu z tym związanego. Zgodnie z duńską Ustawą o równym wynagrodzeniu, mężczyźni i kobiety muszą otrzymywać taką samą płacę za taką samą pracę lub pracę o jednakowej wartości.
Zabronione jest również dyskryminowanie płacowe ze względu na narodowość czy kolor skóry. Pracodawca nie może zaoferować pracownikowi niższej stawki tylko dlatego, że ten pochodzi z kraju innego niż Dania. Stawka musi być związana z kompetencjami i doświadczeniem.
