Nadgodziny to sposób na zarobienie dodatkowych pieniędzy. Żeby nie zostać oszukanym, trzeba się uzbroić w wiedzę na temat prawa pracy. Sprawdź, ile powinieneś zarobić zostając w firmie po godzinach.
Praca na cały etat w Danii to 37 godzin tygodniowo. Powinna być wykonywana pomiędzy godziną 06.00 a 18.00 od poniedziałku do piątku. Jeśli pracodawca chce ustalić godziny pracy poza tą ramą, wymaga to dodatkowego pisemnego ustalenia. Bez dodatkowego zapisu pracownik nie powinien podejmować pracy poza wyznaczonymi godzinami.
Godziny pracy, szczególnie nieregularne, warto jest dokumentować. Można robić kopie ewidencji czasu pracy, jaką przekazuje się pracodawcy albo tworzyć samodzielnie własne listy godzin, zapisując je choćby w kalendarzu.
Prawdo do odpoczynku
Maksymalna liczba godzin pracy w tygodniu to 48. W Danii obowiązuje zasada co najmniej 11 nieprzerwanych godzin odpoczynku od pracy. Oznacza to, że między zmianami w okresie 24 godzin musi następować co najmniej jedenastogodzinna przerwa (hvileperiode).
W przypadku niektórych podróży służbowych czas podróży wlicza się do czasu pracy, po którym powinien nastąpić co najmniej jedenastogodzinny odpoczynek.
W niektórych zawodach i w konkretnych okolicznościach przerwa może zostać skrócona do 8 godzin. Dotyczy to na przykład pracy w rolnictwie sezonowym, w sklepach detalicznych w okresie przedświątecznym, w firmach księgowych w okresie tworzenia rocznych podsumowań itd. Jeśli dotyczą cię zasady skróconego odpoczynku, powinieneś koniecznie zapoznać się z przepisami na ten temat.
Wynagrodzenie dodatkowe
Pracownik, który pracuje przez więcej niż 37 godzin tygodniowo lub pracuje w weekendy, jest uprawniony do otrzymania dodatkowego wynagrodzenia, czyli wypłaty nadgodzin.
Płaca za trzy pierwsze nadgodziny zazwyczaj wynosi dodatkowe 50% regularnej stawki. Kolejne nadgodziny to dodatkowe 100% regularnej stawki.
W niektórych zawodach w Danii czas pracy i wypłata nadgodzin są regulowane osobno. W takim wypadku warto pokazać kontrakt specjaliście. Może to być ktoś ze związków zawodowych.
Odcinki wypłaty
Wypłacie zawsze powinien towarzyszyć konkretny dokument, czyli odcinek wypłaty. Pracodawca musi na nim wyszczególnić, za co są konkretne sumy lub ewentualne potrącenia. Jeśli pracodawca nie chce przekazywać odcinków wypłaty, należy się o nie upominać.
Pracownicy zatrudnieni w firmach z obowiązującym układem zbiorowym, muszą otrzymać odcinek wypłaty przy każdym wynagrodzeniu. Najważniejsze informacje, które musi zawierać odcinek wypłaty, są następujące: stawka godzinowa, ilość godzin pracy, nadgodziny, wynagrodzenie za czas choroby, wynagrodzenie urlopowe, składki emerytalne oraz odszkodowanie w związku z utratą zysków z tytułu dnia ustawowo wolnego od pracy (SH). Jeżeli odcinek wypłaty zawiera informacje o zaliczkach, należy sprawdzić, czy jest ona taka sama jak kwota faktycznie wypłacona w gotówce.
Rola związków zawodowych
W każdym problematycznym przypadku w interesie pracownika jest zapisanie się do związków zawodowych w Danii. Czy chodzi o wypłate brakujących nadgodzin, czy negocjację stawki godzinowej, przedstawiciel związków zawodowych może w tym pomóc. To część tak zwanego „duńskiego modelu pracy”. Duński model rynku pracy zakłada, że pracodawcy i pracownicy są zorganizowani w silnych organizacjach zawodowych reprezentujących wszystkich członków podczas negocjacji umów o pracę i płace.
